Tot ziens Lheebroek, tot gauw, weer terug op de 23ste oktober !

Hallo iedereen, deze blog verteld over onze treinreis naar Griekenland! En meteen na vertrek uit Beilen is het oeps....! de bovenleiding tussen Meppel en Zwolle ligt er uit en vanaf Meppel gaan we met de bus! We hopen dat het geen voorbode is van onze treinreis naar Griekenland. De bussen komen vlot, en wat aardig is, dat de grote wachtende massa mensen blijft relaxt. En zijn dat ook als de bus net vol is voor ze meekunnen! In Amersfoort staat Inge op ons te wachten, we kletsen nog gezellig even met elkaar voor we naar bed gaan. De volgende morgen vertrekken we in de boemel van Utrecht naar Rotterdam, het is héél stil in de trein - behalve wij tweeën zijn er een aantal zwaar vermoeide feestvierders die de hele nacht dienst hebben gehad!! 

Een aangename trein, de Thalys naar Parijs! In ons compartiment ontmoeten we de jonge film componist Martial Foe, hij verteld, dat hij met zijn filmdirector Ema Sendijarevic, hun film Sweet Dreams als openingsfilm op het Rotterdams Filmfestival gepresenteerd heeft. Een film over de wereld van de koloniale tijd in Indonesië, inmiddels volop in de belangstelling! We bekijken de trailer van de film, praten veel door, over hoe je als nederlander/europeaan aan óver-schuldbewustzijn kunt ontkomen, hoe je dat kunt vermijden, er is niemand bij gebaat. Martial is jong, wij oud, er ontspint zich een mooi gesprek over wat leeftijd doet met onze levensvisies! Hoe je optimistisch blijft - wat je kunt doen in je eigen sociale domein. Hoe moeilijk het is om vertrouwen te hebben/houden in 'de politiek'. Als we in Parijs CS zijn helpt Martial ons de trein naar Gare de Lyon station te vinden - een meevaller! De ontmoeting met Martial is één van de ervaringen die reizen per trein zo mooi maken!

De GTV van Parijs naar Genève gaat door mooie, golvende landschappen en bergen, de herfst lijkt nog ver weg hier! Het brengt ons in de vakantiestemming, deze Europareis is begonnen! We denken aan onze eerste gezamenlijke de treinreis naar Geneve, die we in 1976 maakten, toen we een voorbereiding kregen voor onze werktijd in de vluchtelingenopvang in Tanzania (Lutherse Wereldfederatie) - nostalgisch! Het laatste traject van Genève naar Milaan loopt over in de avond, in het donker kunnen we de countouren nog zien van de bergen. We komen rond half 11 's avonds aan in Milan, volgens het rooster!